Wandelvakantie over de Hondsrug

U heeft keuze uit meerdere routes. Alle routes gaan door Boswachterij Exloo. Hier wisselen gesloten naald- en loofbos, open heide en stuifzanden elkaar af. In de boswachterij zijn meerdere sporen uit het verleden te vinden, zoals een markesteen die vroeger de grens aangaf tussen de marken van Odoorn, Exloo en Buinen, een pingoruïne en een hunebed. Pingoruïnes zijn de overblijfselen uit de laatste ijstijd van een pingo waarbij het water vlak onder het oppervlak bevroor (een ijslens). Pingo betekent “heuvel die groeit”. Door de groei barstte de opgetilde bodem open en kon er zonlicht bij de ijslens komen. Het smeltwater zakte vervolgens langs de helling naar beneden en hierdoor ontstond dan een ringvormige krater. Later groeide dit vol met veen. Tenzij de bodem uit grof zand bestond, want dan bleef er geen water in de kuil staan. Deze droge pingoruïnes worden vaak ‘gletsjerkuilen’ genoemd. Diegene waar u langskomt op het Buinerveld, wordt gezien als één van de mooiste gletsjerkuilen. Even verderop ligt hunebed D30. Hunebedden zijn de oudste monumenten van Nederland en zijn gebouwd van zwerfkeien die in de ijstijd naar Drenthe zijn meegevoerd. De keien waren in het verleden niet zichtbaar, want ze waren bedekt met zand en graszoden.

Op de route tussen Odoorn en Aalden komt u langs hunebed D49, ook bekend als de Papeloze kerk. Dit is een ganggraf in het natuurgebied Sleenerzand tussen Schoonoord en Noord-Sleen. De naam Papeloze kerk zou verwijzen naar het feit dat hier in de tweede helft van de 16e eeuw, toen openlijke protestantse geloofsuitoefening verboden waren geworden, zogeheten hagenpreken werden gehouden. Papeloos wil zeggen: zonder dat er een katholiek priester (een "paap") bij aanwezig was. De naam Papeloze kerk werd pas vanaf halverwege de 19e eeuw gebruikt. Het hunebed ligt nu in een bos, dat echter pas in de 20e eeuw is ontstaan. Destijds lag het in het open Ellertsveld, waar men ongenode gasten van ver kon zien aankomen. Het verhaal van de reuzen Ellert en Brammert speelde zich ook in deze omgeving af. Bij de langere route wandelt u nog door oud-Aalden heen, wat door de Aelderstraat wordt gescheiden van Aalden. Oud-Aalden bestaat volledig uit Saksische boerderijen en is aangewezen als bescherm dorpsgezicht.

De kortste route gaat vrij veel door het open veld en door het dorp Orvelte. Als u door Orvelte loopt ziet en voelt u geschiedenis. Orvelte is het oerdorp van Drenthe. En dat zeggen wij niet zomaar! In een oorkonde uit 1362 wordt het dorp aangeduid als Oervelde. Deze oudste notatie geeft de afkomst van de plaatsnaam aan: het dorp “Over het veld”. Tegenwoordig is Orvelte een monumentendorp en heeft de status beschermd dorpsgezicht. Het is een levendig en gastvrij dorp, waar mensen normaal wonen en werken in een authentieke omgeving die nog echt de sfeer van een 19e-eeuws Drents esdorp uitademt. Enerzijds het historische verleden en anderzijds het heden en dagelijkse leven in nostalgische sfeer. Naast genieten van het dorp, met achter bijna elke deur een leuke belevenis, kunt u er ook genieten van het mooie Drentse landschap. Niet alleen in het dorp proeft u nostalgie ook tijdens een wandeling over het Orvelterveld waant u zich in vroeger tijden. Lekker strun’n (snuffelen) langs de oude boerderijen en huizen: deur in, deur uit. Op zoek naar het verhaal en de nostalgie van vroeger. De bordjes wijzen u de weg, maar waar moet u beginnen? Orvelte is namelijk geen museum waarin u langs een vaste route langs alle hoogtepunten loopt, maar het is een keuzemenu. U kiest zelf wat u leuk vindt en hoe u het dorp en haar omgeving wilt verkennen. De langste route gaat eerst over het Pieterpad en daarna over het Drenthepad. Het
Pieterpad is tussen 1978 en 1983 bedacht, gelopen en beschreven door Toos GoorhuisTjalsma uit Tilburg en Bertje Jens uit Groningen. Twee vriendinnen die vonden dat Nederland wel een serieus lange afstandspad kon gebruiken. Ze waren geïnspireerd door een wandeltocht in het Duitse Zwarte Woud en wilden iets vergelijkbaars in Nederland tot stand brengen. Het Pieterpad slingert over ca. 500 km dwars door Nederland van Pieterburen in Noord Groningen tot de St. Pietersberg nabij Maastricht in Zuid Limburg. Tijdens deze wandeling komt u langs de Galgenberg in Noord-Sleen. Dit is een heuvel waar vroeger galgen stonden. Deels ter afschrikking van nieuwkomers bij invalswegen, maar soms zijn deze ook echt gebruikt. Ongeacht het seizoen is de omgeving fascinerend mooi. Stille bossen, afgewisseld met stuifzand, heidevelden en vennetjes.

De routes van vandaag gaan door het Natura 2000 gebied van de Elperstroom. Dit stroomdal is uitgesleten tijdens de ijstijden. Tijdens de langste route komt u eerst nog langs Het Elpermeer. Vanwege de veenondergrond is het water donker van kleur en wordt dit meer ook wel Zwarte Water genoemd. De routes komen samen in de boswachterij van Schoonloo. Hier bevinden zich recreatieplas het Loomeer en het Bosmeer Ellertshaar. Vervolgens wandelt u langs het Kanaal Buinen-Schoonoord tot u aankomt bij natuurgebied de Mandelanden, ten zuiden van het dorp Borger. Dit gebied bestaat uit 120 hectare natuur rond het beekdal van het Voorste Diep. In 2012 is het landschap gereconstrueerd en ingericht voor waterberging. Het is een mooi leefgebied voor veel vogelsoorten, beekvissen, kikkers en salamanders. Ook heeft u de mogelijkheid om bevers te spotten. Vanaf de kijkheuvel heeft u een prachtig uitzicht over het gebied. Bij terugkomst bij uw auto eindigt uw wandelvakantie.

Tijdens uw vakantie kunt u gebruik maken van een GPS, waar routes op staan. Er is een duidelijke handleiding aanwezig, zodat u met de GPS de mooiste routes kunt wandelen. Per dag kunt u kiezen uit diverse routes.